12 Şubat 2009 Perşembe

ne yapsam

ee benim cumartesi günü için bir planım yok ki! takvime bakıyoruz vee 14 şubat sevgililer günü, bu hafta sonu! aman ne hoş. sevgilisi olanlar için cidden hoş bir hafta sonu olacak. ya olmayanlar için?

galiba, 14 şubat sendromu yaşıyorum. çevremde, kendi benzerim o kadar çok kişi var ki, bizden kalabalık bir yalnızlar masası çıkar, o akşam için. oturup yas tutacak halim yok ya desem de bir nebze içimin burkulması doğal zannımca.

özledim bir sevgiliye hazırlanan sürprizlerin telaşını..

canım annem, sevgililer günü hediyesi olarak terlik almış bana! düşünmesi yeter di mi?

aşkına aşıkların, aşka aşıkların ve umutsuz aşıkların sevgililer gününü kutluyorum.
benim gibi aşkın kıyısında kalanlara verebileceğim umut kalmadı, herkes baksın başının çaresine.

bu yazıyı yazarken çalan şarkının sözlerini aktarmadan edemeyeceğim; "ahh sevdasız kaldım, böyle geçmez bu bahar..."

2 yorum:

Tiger s Sigh dedi ki...

Canım herşeyin bir doğal ritmi varmış...Sırası geldiğinde ton tuutğunda mutluluk kapını çalıyormuş...Eros söyledi.Bir de dedi ki böle özel günler yapmışlar ama ben günü umursamam dedi. İnsanlar da çok umursamayabilirler dedi. Benim ne zaman geleceğim hiç belli olmaz o yüzden umudu keserler ama ben hep şaşırtırım özelliğim bu dedi ;)

derya dedi ki...

aşkım yok ama çok tatlı dostlarım var benim..şımarıklığım üstünde sağol pisicik :)