buse

usulca..

ansızın!

sanki aşina

bir o kadar çocuksu

kapıya bırakılan aşk mektubu gibi

...dudağa kondurulan buse, 

cennetin anahtarı olmalı.. 

mesele

mesela diyor zerrin tekindor; 

'sen biriyle bir ekmeği bölüp yemek istiyorsun ama o eline ekmeği tutuşturup gidiyor, sanıyor ki mesele doymak...'

benzerini yaşadım!

teoman'ın koyu antolojisi konseri'ne gidelim dedim. vermezmiş o ücreti, o konser biletine! ben alırım deyince de, alayım biletleri de iş arkadaşınla gidin konsere dedi!

o; meseleyi de, beni de hiç anlamadı zaten!

sevgilim

ingilizce en sevdiğim sözcük "suddenly". 30 yıldır bu böyle..ancak türkçe en sevdiğim sözcük konusunda kafa patlatmadığımı fark ettim.. 

"sevgilim" bir hitap olsa da en çok bu sözcüğü seviyorum. çok net, çok muzip, çok romantik, çok şefkatli, cok aşk, çok baştan çıkarıcı, çok hayat, çok ait. her seyin çoğu aslında!

mesela, "sevgilim.." ile başlayan hiçbir cümle olumsuz devam edemez.

"sevgilim" demeyi çok özlemişim.

yanlış

kime aşık olacağını seçemiyorsun

kalbini yanlış adama armağan edebiliyor,

bir yanlışı sevmiş,

bir yanlışa güvenmiş,

yanlışı baş tacı

kalbinin efendisi yapmış olabilirsin

yanlışdan doğruyu ummak..

yanlış adam, nihayetinde yalnız kadin!

kum

kum saatinden akan kum,

kalbimin yangınını elbet söndürecek!

simurg

iki yıl önce dün; ay tam mıydı? yarım mıydı? hilal miydi? var mıydı? yok muydu? hiiiç hatırlamıyorum. 

iki yıl önce dün; 24 mart'da kendimi izmir'de bambaşka bir hayatın içinde gerilim ve dram tadında bulmuştum.

evimi, işimi, alışkanlıklarımı ödemiş'de bırakmıştım. tam anlamıyla bir kabusun içinde bulmuştum kendimi.

martılarla geceleri nöbet tutup umut'u izlemiştim, bitmeyen dualar eşliğinde.

kara bir bulut tepemdeydi ve belli ki beni çok seviyordu, nedense bir türlü gitmedi.

varsın beni kimse anlamasın, kimse evladı ile sınanmasın.

ailem bildiklerim yabancı, ilk kez gördüklerim dertdaşım, sığındıklarım oldu.

dün küllerimden yeniden doğdum ben.

ve ay tüm görkemiyle dolunaydı, usul usul çıktı bulutların arkasından;

bitti bak başardın mutlu son der gibi, noktayı koyar gibiydi.

bundan böyle mutsuzluk haram bana, kadehler umut'a 

bataklık

sırtüstü uzanmış yıldızları izliyor sanıyordum 

dalgası aşk olduğunu duyumsadığım denizde.. 

meğer bataklıkmış, beni dibe çeken! 

debelendikçe boğazıma kadar battığım.

şimdi arınma vakti 

karanlık, kirli, bol egolu, bencillik yumağı olmuş bu çamurdan