29 Ocak 2009 Perşembe

atkı


bu senenin moda rengi griden 2 ters 2 düz başladım atkıyı örmeye. zevkli iş. her ilmekte kendi kendime konuştuğumu fark ettim. her sıra bitiminde farklı bir sohbet başlıyordu kendimle. deniz dalgası gibi oldu deseni, tabi daldım hayallere.

keyfim uzun sürmedi. atkı 1 karış 4 parmak uzunluğuna erişinceye kadar, bir sürü aksilik oldu. yüksek lisans dilekçemin enstitüye verilmesi unutulmuş, gezi planımız iptal oldu, güvendiğim biri güvenimi derinden sarstı, hasta oldum.

sanki ördükçe aksi olaylar sinsilesi devam edecek gibi hissettim. yumağın ortasına batırıp şişi, bıraktım kenara atkıyı.

güzel bir haber aldığımda örgüme devam etmeye karar verdim. nitekim bugün keyfimi yerine getirecek bir mail aldım. şüphesiz ki çok duygulandım.

diyordu ki arkadaşım; “yanımda sen olsaydın, beni sen anlardın!” o’nun, yanımda olmasını istediği anda nasıl bir yüz ifadesine büründüğünü şu an bile tahmin edebiliyorum.

anladıklarım keyfimi yerine getirdi, yanıldıklarım ise….

1 yorum:

Tiger s Sigh dedi ki...

Canım işte yanıldıklarımız, anladıklarımız, anladığımıza ve yanışdığımıza pişman olduklarımız hayat hayat hayat... Bu arada örgü kadar iyi bir terapi yok bazen kendimden biliyorum...