23 Ekim 2008 Perşembe

uzak


hızlı çarpıyor yüreğimin dalgaları. hüznün hassas dengesindeyim.. sağ gözümden damlarsa göz yaşım başkasına, soldan yola çıkarsa kendime içlenirim. genelde çene altımda buluşur gönlümün çiğ damlaları… beni bir ben mi en iyi anlarım?

bu yüzden mi uzağına bırakıyorum kendimi başkalarının? bir başıma çok korunaklıyım. incitilmek mi tüm kaygım?

mutlu kız modunda ahkam kesiyorum günlük hayatta! hüznüm ve mutluluğum o kadar içrek ki ayırdına varamıyorum. yarısı sökülmüş ve tekrar sarılmış bir yumak gibiyim anlayabilene aşk olsun, sözün gelişi değil cidden aşk olsun! ve de artık olsun.

gün içinde kendime dışardan bir kamera ile baktığımda; çalışırken gülümseyen, şarkı söyleyen, kimi zaman aklına komik bir şey gelip kahkaha atan, kimi zaman ekran koruyucuya bakıp hayal kuran ya da tek kaş havada olayı kavramaya çalışan bir derya’yı izliyorum. çıksa çıksa zorlama bir duygusal komedi olur benim hayatım ancak saray sineması’nda gösterime giren!

düşünmekten, anlam aramaktan, dolanmaktan, hayal kurmaktan, sayıklamaktan yoruldum!

.gel artık

5 yorum:

Seyyah dedi ki...

çağırdığın ben değildim ama sesini duydum. baktım ki serzeniş var hemen geldim. o da duyacak ve gelecek..öpüyorum seni, hep mutlu ol!

nehiro dedi ki...

gelenlere kapını kapamazsan gelir belki ne dersin...

derya dedi ki...

sevgili duygudaşım nily, hep yanımdasın biliyorum. teşekkürler

Adsız dedi ki...

Resimle yazının uyumu, herzaman okuyucunun yazarın dünyasını algılamasında yardımı olur. Facebookta profil fotom için bunun gibi bir resim aradım hep. Evet çok şey anlatıyor bu resim. Bir duygu seli. Hayal bu ya..Kah deniz fenerinin korkuluklarına yaslanıp denizi seyretmek, kah kayalıklarda oturmak. Ilık bir yağmurun yağdığı bir günde hafif sisli bir havada o şezlongta otururken, kayalıklar üzerinde sevgilisinden ayrılmış bir kızın hayale dalmasını, hayalinde ki kavuşmaları , hüznü, Belki yağmura karışan göz yaşlarını izlemeyi isterdim. Sonra yıllar önce unuttuğum aşkın nasıl bişey olduğunu hatırlamaya çalışır, bulanların çok şanslı olduğunu düşünürdüm. Evet bu resim başka ne hissettiriyor hımmm?
Yalnızlık. Kalbim çooook kırıldı. Artık kimsenin kalbimi kırmasına izin vermiyeceğim.. İnanırmısın bu resmin başında saatlerdir duruyorum. Anlatılmaz yaşanır misali. Zaman ilerledikçe yosun kokusunu ve dalga seslerinide almaya başlıyorum. Arada bir martı sesleri geliyor. Beklenti. Beklediğin sanki denizden gelecekmiş gibi. Halbuki sırtını döndüğün yerden gelecek. Bunu hesaba katmıyoruz. Bir nevi sırt dönme sanki. Belki yapışmamız gereken o sırt çevirdiklerimizden biridir. Belki de bu resimden dalgaların kumsalda çizilen şeyleri silip temizlediği gibi ruhumuzda ki yaraları ve kötü düşünceleride tertemiz etmesini bekliyoruz. Her ne olursa olsun. İnsan o deniz kenarında olmak istiyor.... bir tatlı huzur için belki

derya dedi ki...

ben de bu resme bakmaya doyamıyorum. umut, bilgelik ve yalnızlık duygularını çok naif betimlemiş bence her kimin eseri ise..şüphesiz, ruhuma iyi geliyor..
teşekkürler