15 Ekim 2008 Çarşamba

güz


yolları kesişmeyen yağmur taneleri, buğusunda süzülüyor camın.

düşüncelerim daireler çiziyor, düşlerim ileri, adımlarım geri gidiyor. gözlerimi kısarak bakıyorum ilerisini görebilmek için. nafile!uykularımı bölüyorum dualarım için. öylece duruyorum yanlış yapmamak için. çok şey yapıyorum öngörebilmek için amaaa hissedemiyorum..

alışmalıyım artık kendimi bulup yitirmelerime; düşlerimin özgür, ruhumun tutsak hallerine.. sustuklarımı tıkıştıracağım bir kadehe, sonrasını bilmiyorum... şu an merak da etmiyorum.

oluruna bırakmayı, sabretmeyi öğrettin ya bana hayat! ilk kadehim senin şerefine!

Hiç yorum yok: