pazartesi sanrısı ile işe gelirken, zihnim çoktan masaya oturmuş mesaiye başlamıştı.. oysa bugün cumaydı ama omuzlarımda pazartesinin yükü vardı. bisikletin üzerinde, abisinin güvencesi ile oturan sarı saçlı çocuk sol elini kaldırdı, yüzüme baktı, iki süt dişini göstererek gülümsedi, sonra kahkaha attı. güneş gibiydi saçları günümü aydınlattı. günaydın diyemeyecek kadar küçük beni mutlu edecek kadar eşsiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder