hep iyimser şeyler yazacak değilim ya!

bugün kendime çok öfkeliyim. kendim dediğim kişilik çok pişman olsa da; ona karşı bilinçli kimliğimin öfkesi çok büyük.

resmen kulaklarımdan ateş fışkırıyor. kendime çok uzun süredir böylesine kızmamıştım. dersini alsın ve otursun bir köşede diyemiyorum. nedense bugün hoşgörüm de yok kendime. sinir katsayım çok yüksek. sinir de değil aslında ÖFKE!

neden diye kimse sormasın...

bu öfkeyi unutup geçmemek için yazıyorum ki sıklıkla hatırlayayım. kendime karşı bu kadar acımasız olabileceğim hiç aklıma gelmezdi. bir süre affetmeyeceğim kendimi.. buna eminim