olduramadıklarıma hayretle bakıyorum.. hala hayrete düşüyorum ya bu şaşkınlığıma kendim şaşakalıyorum. (bu sırada, olduramadıklarım 2. dünya savaşı dönemindeki bir mavi-yeşil renkte bir bisiklete binmiş hızlıca karşımdan gelip geçiyor hafif taşlı toprak patikada, hatta biraz tozu dumana katarak)
bu bencil dünyada hala sevgiye inanacak, bir olmayı dorukta yaşayacak ve kendimi o, özlemini duyduğum aşka adayacağım
acımasız, düşüncesiz cümleler yaralasa da kanatmayacak, gülüşler, öpüşler ve dokunuşlar kazanacak. eminim
duyguların hor görüldüğü bu zaman diliminde; inanna gibi aşkı zirvede yaşamak, puduhepa gibi onu yüceltmek istiyorum.
ben bu kadar kadınlığımın bilgece farkındayken ve bu kadar hazırken elimi tutacak, saçımı okşayacak, özlemlerimi anlayacak olanı, günümün aydın olmasını yürekten dileyeni, uykuya eşlik edemese de düşüme ortak olmayı isteyeni artık gönder bana!
bekliyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder