18 Temmuz 2019 Perşembe

oğluma;

senin geleceğini testten öğrendiğimizde sevinçten delirdim (k). ama öyle bir bekleyiş ki sana kavuşmak, bu bekleyişi muhtemelen başına geldiğinde anlayacaksın. adım adım yaşadık sana kavuşma heyecanını çünkü her adımda senin sağlıklı olup olmadığın şüphelerini taşıdık. anlayacağın sana kavuşmanın heyecanının diğer adı hep temkinli olarak tanımlanabilirdi. 

itiraf etmeliyim ki öyle genç anneler gibi oğluşum oğluşum modunda değildim. ama senin sağlıklı büyümen için elimden gelenin en iyisini yaptım. bunlar fedakarlık değil olması gerekenler zaten. örneğin senin varlığın ile müjdelendiğimizden itibaren hiç oje sürmedim. sigara dumanından uzak durdum. sevmediğim kırmızı eti tükettim. topuklu ayakkabı giymedim. seni gerecek huzursuz edecek gürültülü ortamlardan kaçındım. daha neler neler..

bu süreçte sen aydan aya büyüdün ve her ay ultrasonda harika pozlar verdin. ben mutluluğun resmine bakar gibi baktım senin belli belirsiz yüzüne.

zorluklarım oldu ama şimdi hiç sırası değil bunların.. vee 20 temmuz cumartesi tam da mesai saati olan 08:30'da kucağıma aldım seni, göğsüme yatırdım. karnımdayken anne adayıydım ve kucağımda anne oldum.

ağlama seslerine göz yaşlarım karıştı ve inanılmaz bencil bir duygu ile içimde beynimde ''benim oğlum, benim oğlum'' cümlesi sürekli dönüp duruyordu ve kontrolüm dışındaydı. o zaman anladım bir anne sevgisinin önünde hiç bir engelin duramayacağını kendi duygularımdam ürktüm açıkçası.

ve 2 gün sonra dünya güzeli oğlum ilk yaşını kutlayacağız. hep derdim ben tam oldum olgunlaştım filan meğer eksikmişim seninle tam anlamıyla tamam oldum.

seni çok seviyorum ve de ölüyorum sana.

ilk yaşında dileğini ben tutayım; sen ve tüm bebekler sevgi içinde büyüsün.

iyi ki geldin aramıza.

Hiç yorum yok: