yazasım var..

son günlerde düşünceler kayıp geçiyor zihnimden..belki de düşünmeye çok fırsatım olduğu içindir. düşüncelerimin odağında kendim varım. ne de olsa bir sorgulama sürecindeyim. liseli yaşlarda olmazsa olmazlarım, kesin kurallarım vardı. zamanla gördüm ki asla şunu yapmam dediğim şeyleri yaptım. minik şeyler ama örneklendireyim dedim, ..asla kırmızı oje sürmem derdim. nerde..şimdi en çok kullandığım renklerden bir tanesi. bunun gibi asla yapmam dediklerimi yaptım..elbette kesin olmazsa olmazlarım var ve hala geçerli..ama artık şu karara vardım; bunları dile getirmenin bir anlamı olmadığının bilinci...çünkü hayat bu ve sürprizlerle dolu o yüzden ahkam kesmeye hiç gerek yok. zaten hayat buna pek de izin vermiyor hani..neleri yaparım neleri yapmam bilemiyorum ama kimseyi incitmeden bir hayat sürmeyi yürekten isterim, el verdiği ölçüde. bugünden itibaren hayatta şunu yapmam, asla bunu yapmam söylemlerimi bir kenara kaldırıyorum çünkü dönüp dolaşıyor hayat bana bu lafları hatırlatırcasına aksini yaptırıyor. Bir de şu var ne gereği var bu tür cümleler kurmaya? minik mutluluklar, ttalı bir tebessüm için değil mi tüm çabamız ???