kaygı yumağına dolandı gece
yazamadım.
kaygıyı umuda bağlayamadım
utandım.
ölçtüm, biçtim, tarttım
anlamadım.
çıkar yol bulamadım
kırıldım.
karanlıkta aydınlığı göremedim
kahroldum
kabus olmasını diledim
uyanıktım
yazamadım.
kaygıyı umuda bağlayamadım
utandım.
ölçtüm, biçtim, tarttım
anlamadım.
çıkar yol bulamadım
kırıldım.
karanlıkta aydınlığı göremedim
kahroldum
kabus olmasını diledim
uyanıktım
fotoğraf, onur pehlivan
4 yorum:
Güzelmiş.
bu blog sayfasını okuyunca insanın içine karanlık çöküyor ya,hayatta hiç mi güzel bi şey yok.Haiti deki depreme bakıp halimize şükretmeliyiz
O KADAR BUNALDIYSANIZ EĞER MUTLAKA BİR KERE İSTANBULA GİDİN,O HAVAYI TENEFFÜS EDİN,SİZİ KENDİNİZE GETİRİR!!!!!
ben de aynı kanıdayım.. ama mutluyken pek yazamıyorum. genel ruh halimi yansıtmıyor açıkçası blog. mutlu olacak çok sebep var evet farkındalık da aynı oranda
Yorum Gönder